Anasayfa
Latest images
AŞK ve IŞIK
Aşk gönüllerde bi’ ateş ruhlarda ışık,
Sinesinde gam,hüzün; ufku vuslata açık
Hicranla yanar aşık, ümitlerinde bahar,
Gezer çölden çöle avare her zaman zâr.
Hayaletler gibi sarar ruhunu kuşkular,
Yer yer bir meçhule tali kapı aralar
Feryadı sırrının sesi, sırrı kıpkızıl kor,
Mesttir dudağında bir kızıl fosfor
Dolaşır dolaştığı gibi ahu peşinde,
Her gece bi visal yaşar cananla düşünde.
Simasında fecir sevinci akşam tasası,
Papatyadan rengi papatyadan suyu havası.
Bazen yeisle kırılır onulmaz kırığı,
Bazen ta ötelerde duyulur hıçkırığı
Bazen ufku ışık,râyiha renkle tüllenir,
Yaprak gibi sararır mum gibi erir.
Hep hazan yaşar ama hiç solmaz çiçekleri,
Kederi çok olsa da köpürür sevinçleri
Dilinde her zaman hasret-u hicran bestesi,
Aşkın ölümsüzlüğüyle tınlar çelikten sesi.
Gözlerinin içinde bir uhrevi erginlik,
Duygularında sonsuzluk gibi bir zenginlik
Süzer çevresini ve derin derin gülümser,
An olur çaylar gibi coşar yeller gibi eser.
Ey aşk artık anladım meğer sen her şeymişsin,
Allah’a g.ötüren yollarda soluğun,sesin
Hem öldüren bir zehir hem dirilten bir iksir,
Diriliş üflemekte ölü ruhlara bir bir...!
Yakaran gözlerle bakar alem, vakit hayli geç
Sen ilim sen seda, bense ömür çalan sikeç.
Dinledikçe ağlayan yoksulluk korkusu seç
Kar el sallar bir kış mevsimi, git eceli geç.
Kaç sınır çizilecek kaç damla yağmur dökülecek
Daha kaç ruh kabzedilecek, kaç fani bitecek
Kaç zaman bitecek burada yalvarsam dinmeyecek
Yalanlara radar olsam radarım kendinden geçecek
Dünya malı çekilmez kahrı yetinmez haramzade,
Bir hayli aç alem bir hayli sefil bu asilzade.
Ölümle sonlanan yok olan bir varlık insan alelade,
Düşman kesildim kendime,sebebi insanım bende.
Derdim sardı yaramı uyuşturdu kanımı aldı ahımı,
Bedenimde diken biten tek fani çekmiş kahrımı.
Yalvardım ne olur duy sesimi ne olur tut elimi
Neye yaradı,dinlemedi görmedi yakaran eylemimi.
Çiğnedi gitti bendimi, ezdi serdi tüm hevesimi,
Azar azar geçer ömür, kazar bozar bu sevgimi.
Affetmiyor günahım, gafımı kırmıyor gözyaşlarım,
Mısra mısra dökülse ahdim söz dinlemez gözyaşlarım.
Mutluluk veren o kelimeye şahid olamadım, tadamadım
Toprağın vakti geldi haksızlık bu ya bir kürek bulamadım.
Bu gün tebessüm eden Cakota, hazır durur sancakta,
Bir eylül fırtınası eser yürekte bir sadakat seli ocakta.
Cakota Mamy
Aşk gönüllerde bi’ ateş ruhlarda ışık,
Sinesinde gam,hüzün; ufku vuslata açık
Hicranla yanar aşık, ümitlerinde bahar,
Gezer çölden çöle avare her zaman zâr.
Hayaletler gibi sarar ruhunu kuşkular,
Yer yer bir meçhule tali kapı aralar
Feryadı sırrının sesi, sırrı kıpkızıl kor,
Mesttir dudağında bir kızıl fosfor
Dolaşır dolaştığı gibi ahu peşinde,
Her gece bi visal yaşar cananla düşünde.
Simasında fecir sevinci akşam tasası,
Papatyadan rengi papatyadan suyu havası.
Bazen yeisle kırılır onulmaz kırığı,
Bazen ta ötelerde duyulur hıçkırığı
Bazen ufku ışık,râyiha renkle tüllenir,
Yaprak gibi sararır mum gibi erir.
Hep hazan yaşar ama hiç solmaz çiçekleri,
Kederi çok olsa da köpürür sevinçleri
Dilinde her zaman hasret-u hicran bestesi,
Aşkın ölümsüzlüğüyle tınlar çelikten sesi.
Gözlerinin içinde bir uhrevi erginlik,
Duygularında sonsuzluk gibi bir zenginlik
Süzer çevresini ve derin derin gülümser,
An olur çaylar gibi coşar yeller gibi eser.
Ey aşk artık anladım meğer sen her şeymişsin,
Allah’a g.ötüren yollarda soluğun,sesin
Hem öldüren bir zehir hem dirilten bir iksir,
Diriliş üflemekte ölü ruhlara bir bir...!
Yakaran gözlerle bakar alem, vakit hayli geç
Sen ilim sen seda, bense ömür çalan sikeç.
Dinledikçe ağlayan yoksulluk korkusu seç
Kar el sallar bir kış mevsimi, git eceli geç.
Kaç sınır çizilecek kaç damla yağmur dökülecek
Daha kaç ruh kabzedilecek, kaç fani bitecek
Kaç zaman bitecek burada yalvarsam dinmeyecek
Yalanlara radar olsam radarım kendinden geçecek
Dünya malı çekilmez kahrı yetinmez haramzade,
Bir hayli aç alem bir hayli sefil bu asilzade.
Ölümle sonlanan yok olan bir varlık insan alelade,
Düşman kesildim kendime,sebebi insanım bende.
Derdim sardı yaramı uyuşturdu kanımı aldı ahımı,
Bedenimde diken biten tek fani çekmiş kahrımı.
Yalvardım ne olur duy sesimi ne olur tut elimi
Neye yaradı,dinlemedi görmedi yakaran eylemimi.
Çiğnedi gitti bendimi, ezdi serdi tüm hevesimi,
Azar azar geçer ömür, kazar bozar bu sevgimi.
Affetmiyor günahım, gafımı kırmıyor gözyaşlarım,
Mısra mısra dökülse ahdim söz dinlemez gözyaşlarım.
Mutluluk veren o kelimeye şahid olamadım, tadamadım
Toprağın vakti geldi haksızlık bu ya bir kürek bulamadım.
Bu gün tebessüm eden Cakota, hazır durur sancakta,
Bir eylül fırtınası eser yürekte bir sadakat seli ocakta.
Cakota Mamy